Opvang.
Af en toe vangen wij Shiba's op die door omstandigheden niet meer bij hun huidige baas kunnen blijven.
In 2012 ving ik Toby op, een meneer van 9, en in 2013 kwamen Bob & Isa bij ons.
Hieronder hun verhaal.
In 2012 ving ik Toby op, een meneer van 9, en in 2013 kwamen Bob & Isa bij ons.
Hieronder hun verhaal.
04-05-2014 - Heden
Isa is verhuist naar haar nieuwe baasje Tim.
Ze doet het geweldig goed en zit super in haar vel!
Ariyek Maleygmyuts Bob
28-01-1998 / 22-04-2014
Zoon van Tsunami.
Dinsdagavond hebben wij afscheid genomen van onze grote knuffelbeer Bob.
Het ging niet meer... zijn zere pootjes hadden moeite hem te dragen en hij kon zijn plas niet meer ophouden..
Hij heeft zijn welverdiende rust gevonden.
Hij heeft een mooi plekje gekregen op de plek waar hij het liefste kwam en zijn 2de jeugd beleefde, in de wei.
07-04-2014
En dan is het tijd voor een update over ‘onze’ Oldtimers.
Geen bericht is goed bericht, vaak, maar vandaag even niet.
Het gaat de laatste tijd niet zo heel best met Bob. De ups and downs varieren steeds meer, met meer dieptepunten als voorheen.
Hij is ontzettend stijf en stram, ligt steeds meer in z’n mand voor zich uit te kijken en oogt dan wat depri.
Zijn hoogtepunt van de dag is als hij eten krijgt.
Sinds een aantal weken is hij ook weer begonnen met liters water zuipen per dag, met het gevolg dat hij ook weer steeds vaker in huis begint te plassen, ook als hij net uit is geweest.
Ook lijkt het of hij (ondanks goed en ruim voldoende voedsel) alleen maar afvalt in plaats van aankomt..
Qua gewicht zit hij nu op 12.6 kg, maar qua uiterlijk zul je hem dat niet geven. Hij ziet er slecht uit, al zeggen we het zelf.
Hij blijft ook maar ruien, er lijkt geen eind aan te komen terwijl onze dames en Isa allang klaar zijn.
We kijken het op dit moment van dag tot dag aan, en als het niet erger word, vinden we het prima, ouderdom komt met gebreken, wat hem vooral gelukkig maakt is eten, lekkere dingen schooieren en af een dikke knuffel krijgen, die behoeften kunnen we hem gelukkig ruimschoots geven en bieden… maar mocht het mentaal en fysiek (vooral plassen in huis) nog erger worden met Bobbejan, dan moeten we misschien de moeilijke spreekwoordelijke knoop door gaan hakken, hij heeft nu nog niet extreem veel pijn en dit willen we onze knuffelreus ook besparen.. We vragen ons soms ernstig af of het leven voor hem op dit moment nog ‘waardig’ te noemen is.
Met Isa gaat het lichamelijk erg goed, ze hersteld goed van haar sterilisatie, de wond geneest mooi en ze is erg alert, en kwiek. Ook is ze steeds vaker in de kamer te vinden bij ons en de rest van de honden.
De dagelijkse pijnstiller helpt haar enorm en af en toe loopt ze nu ook lekker een rondje park mee.
Mentaal blijft het echter voor haar moeilijk, haar grootste obstakel zijn Ichigo & Sachi, met name Ichigo.
We waren positief ingesteld en dachten dat het met de tijd voor zover mogelijk over zou gaan, maar ze is nu ruim 4 maanden bij ons en is reageert nogsteeds enorm gestressed als Ichigo uit enthousiasme haar probeert uit te dagen voor spel (snapt ze niet, nooit geleerd) en als Ichigo uit enthousiasme een blafje laat horen.
Ichigo is wat dat betreft een vocale hond die graag laat weten als ze ergens iets van vind of iets van je wilt, Isa is hier enorm bang van en staat dan naast ons te hijgen en te trillen.
Ook als Ichigo en Sachi spelen verstijfd ze, en durft dan buiten ook niet te plassen of te poepen.
Terwijl onze dames gewoon normaal honden (shiba) gedrag vertonen. Alleen heeft arme Isa dit nooit geleerd en ziet dit als beangstigend, terwijl ze dit nooit gericht naar haar doen maar gewoon hunzelf zijn.
We laten haar dus vaak ook apart uit, en met eten moeten we haar ook apart voeren (vaak zelfs uit de hand) omdat ze het niet durft als ze ziet dat de dames gewoon rondlopen.
We willen niet opgeven en we zijn erg gesteld op kleine Isa, maar vragen ons wel serieus af of Isa bij ons op de juiste plek is…wij denken dat ze er baat bij zal hebben als ze bij een baasje alleen is, zonder andere hondjes, iemand die zijn of haar volledige aandacht kan wijden aan haar, haar vertrouwen kan winnen en waar ze gerust haar gang kan gaan zonder van dat ‘jongvolk’ om haar heen.
Momenteel zijn wij in gesprek met een serieuze kandidaat, hij heeft haar inmiddels ook ontmoet, binnenkort als Isa volledig hersteld is gaat ze daar op proef, om te kijken hoe ze het daar vind.
Tim is een goede vriend van Mark & Rosita, waar Miyu, een dochter van Ichigo woont, Het is een rustige jongen die alleen woont en erg veel thuis is.
Hij wil erg graag hond en is verzot op de Shiba, en wil helemaal voor Isa gaan om haar een fantastische rest van haar leven te gaan geven.
17-02-2014
Afgelopen donderdag is Albertine met Isa naar de orthopeed in Oldenzaal (Michiel Van Zuijlen) geweest.
We zouden woensdag naar Arnhem gaan maar daar zijn we door een misverstand helaas voor niks heen gereden.
Michiel heeft haar een prachtig mooi 'gipspootje' aangemeten, deze is aan de achterkant opengeknipt zodat we 'm elke dag af kunnen doen. We zetten hem vast met klitteband, omdat ie goed strak moet zitten.
Hij is precies gevormd naar haar pootje in 'correcte' stand.
Dit voorkomt nu dat haar hak door kan buigen.
Een brace van Hodes was mooier geweest, maar 700 euro is erg veel geld...
Dus dit is een super oplossing.
Het wennen eraan gaat steeds beter, ze staat en stapt er goed op, alleen in draf hinkt ze liever, omdat ze het gek vind dat haar pootje niet mee buigt ;) Dit komt vanzelf, vanmiddag liep ze al een paar keer goed.
Omdat Isa tijdens de behandeling een roesje heeft gekregen, was dit het moment om ook eens naar haar tepeltjes te laten kijken, omdat ze zo raar van vorm zijn... al gauw bleek dat het arme meisje schijnzwanger is..... Ze geeft zelfs melk en bij 2 tepels komt pus uit...aan haar gedrag is verder niks te merken, ze verzamelt geen knuffels ed.
Ze moet dus loops zijn geweest voordat ze bij ons kwam op 1 december.
We zijn daarom direct begonnen met Galastop en vanmiddag is ze voor controle bij de dierenarts geweest of toch niet ook een antibioticakuur nodig is.
Omdat ze al pijnstillers krijgt met ontstekingsremmer, hoeft dat niet, maar we moeten haar goed in de gaten houden dat ze niet ziek wordt, want dat kan duiden op een baarmoederontsteking.
We vinden dit toch een erg groot risico dat het meisje nog loops word, en een schande dat ze toen ze gered werd uit de broodfok ze niet direct gesteriliseerd is, op dit moment overwegen we serieus om haar met een maandje (tussen 2 loopsheden in) te laten steriliseren.
Met gasnarcose moet dat goedkomen, de meest veilige manier.
Verder gaat het goed met Isa, ze wordt steeds aanhankelijker, vrolijker en voelt zich goed. Ze eet supergoed en is daarom ook al aangekomen! Ze weegt nu 8.4 kg (incl gipspootje :)
Bobje is op dit moment stabiel, de metacam helpt hem niet met zijn stijf en stramheid, ook is hij nog steeds wat duffig en traag...belangrijk is wel dat hij dus gelukkig geen pijn heeft!
Zijn prostaatklachten zijn op het vele plassen (buiten gelukkig) na wel weg op het moment, dus dat is mooi!
We zijn tevens overgestapt van Duck Therapie naar Tinlo Groentemix, na overleg met Tinlo over de samenstelling komt dit het dichtst bij de Duck Therapie in de buurt en heeft Bob ook lekker 'echt' vlees, ipv die droge Duck. Hij is er zelf iig erg blij mee en vreet als een enorme gespierde bouwvakker ;)
Ook zijn ontlasting is drastisch verminderd en verbetert nu hij ook granenvrij eet.
Foto's van het hele 'braceproces' van Isa staan op dit moment op de laptop, die zullen morgen volgen!!
05-02-2014
We zijn gister weer met Bob naar de DA geweest, daar zijn prostaatgerelateerde klachten weer aan het terugkomen zijn.
Af en toe schokken in de achterhand, zwakte in zijn poten, veel water drinken, veel plassen (nog niet in huis).
Wat ons destijds al is gezegd moeten we nu ook vanuit gaan; omdat de chemische castratie (niet meer) voldoende zijn werk doet, is Bob zijn prostaatvergroting niet goedaardig.
Ze kunnen een echo maken en met biopten/puncties dit vermoeden bevestigen, maar de vraag is of we hem daar nog mee willen plagen, de behandeling (symptoom/pijn bestrijding) veranderd hier niet mee.
Hij gaat nu elke dag metacam krijgen, dit zal hem ook helpen met zijn gewrichten en ouderdomsklachten, en dan is het afwachten hoe het verder met hem gaat en of zijn klachten niet verergeren.
We hopen dat hij hier goed van op zal knappen.
Hij is inmiddels een kilo aangekomen sinds het laatste weegmoment, en weegt nu 11.6 kg.
Met Isa gaat het gelukkig heel erg goed! De pijnstillers helpen haar goed en ze is supervrolijk en alert.
12 februari gaan we met haar naar Hodes Dierenorthopedie in Arnhem.
Ze is ook al een eind in de rui, bijna alle ondervacht is er al uit, en ziet er een stuk beter uit zo!
Vachtvernieuwing doet wonderen <3
Ze krijgen al een aantal weken iedere dag Primeval Gelatinaat over hun voer voor de gewrichten, en net als Ichigo en Sachi iedere dag zalmolie en zeewier voor de vacht.
19-01-2014
Bob wordt 28 januari alweer 16.
Zo getwijfeld als we de afgelopen tijd hebben over zijn gezond/fitheid, zo topfit is hij nu!
Gisteren heeft hij de hele dag buiten (los) gelopen op het omheinde erf van mijn schoonouders, thuisgekomen springt(!) ie uit de auto, Albertine kon m net uit de lucht vangen, en rent(!) ie in galop naar het veld naast huis om nog even te plassen.
Vervolgens liep hij tot onze grote verbazing uit zichzelf de trap op achter de meisjes aan.
Met een duwtje in de rug heeft hij zelf de eerste trap zelfstandig afgelegd.
Thuis is hij superalert en kijkt je zelfs recht aan.
Zo vrolijk hebben we hem nog nooit meegemaakt, hij is vast een superactieve hond geweest in zijn jongere jaren...
En dan denk je, hij komt vanochtend vast z'n mand niet uit van de pijn in z'n gewrichten, maar hop, daar stond ie alweer vrolijk te kwispelen!
Gekke vent, wat houden we van hem!
13-01-2014
We zijn met Isa naar de orthopeed geweest, het arme lieve meisje heeft niet alleen last van haar hak, maar ook haar beide knietjes zijn erg slecht, hiervoor krijgt ze nu elke dag een pijnstiller (Norocarp).
We merken al verschil, ze is veel vrolijker, en doet haar behoefte nu ook iets makkelijker, daar het door de hurken gaan haar eerst veel pijn deed. Met de pijnstilling kunnen we haar nu ondersteunen hierin.
12 Februari hebben we een afspraak bij Hodes Dierenorthopedie, eens kijken of ze haar een brace aan kunnen meten.
Ze weegt momenteel 7.4 kg.
30-12-2013
Een kleine update over Isa & Bob!!!
Zojuist naar de dierenarts geweest voor een check-up voor beide, Isa weegt inmiddels 7.4 en Bob 10.9, geen grote gewichtstoename maar het gaat de goede kant op!
Tevens is Bob's prostaat aanzienlijk verkleind, dat betekend dus dat de behandeling succesvol is!!!
Beide gaan dus 'gezond' het nieuwe jaar in :)
28 januari word Bob al 16, we hopen dat hij dit gaat halen.
Hij wordt steeds strammer in zijn achterhand en begint nu voor ook al te lopen of hij stokjes onder zijn lichaam heeft, dus het is afwachten.
Ook is hij er geestelijk af en toe niet meer zo goed bij.
Maar we zullen zien, die gekke vent blijft ons verbazen, zojuist nam hij een enorme sprong de stoeprand bij de dierenarts op!
Ook kreeg ik een groot compliment dat ze er zo fantastisch uitzagen in zo'n korte tijd!!!
Voor Isa haar pootje staat 13 januari een afspraak bij de orthopeed.
08-12-2013
Bob en Isa zijn alweer een week bij ons.
Hoog tijd voor een update dus!
We zijn maandag na een broodnodige was & borstelbeurt, met beide honden naar de dierenarts geweest.
Ze leken beide erg blij met hun schone vachtje!
Inmiddels zijn alle losse haren er bijna helemaal uit en zien ze er al stukken beter uit.
Bob & Isa stonden op c1000 dinerbrokken en zijn dus bij ons direct overgezet op vers vlees, ze mogen zeker wel een aantal kilo aankomen.
Ook hebben we ze direct ontwormd.
Bob is een stamboomreu, wordt in januari 16, is bijna doof en ziet slecht.
Weegt momenteel 10,3.
Hij heeft op zijn 13de een TIA gehad en heeft daardoor af en te wat moeite met de coördinatie in zijn achterhand, ook loopt hij constant rondjes en houd z’n kop iets scheef.
Zijn linkeroog traant constant, dit is nooit behandeld, zijn wij dus direct mee aan de slag gegaan en je ziet de traanstreep al aanzienlijk minder worden! Ook heb ik het idee dat het aan zijn vorige voer heeft gelegen (ze kregen c1000 dinerbrokken).
Daarnaast drinkt en plast hij heel veel, maandagmorgen was het dan ook een heus waterballet in de keuken. Ook zagen we dinsdag er wat druppels bloed bij.
Er is geconstateerd dat Bob een vergroot prostaat heeft, en een nierprobleem.
Door middel van het middel Ypozane (kuur van 7 dagen, werkt ongeveer 5 maanden door) hopen we dat zijn prostaat verkleind, gebeurd dit niet, kan er sprake zijn van een tumor.
Voor zijn nieren staat hij nu op speciaal voer, Duck Therapie (KVV), dit omdat ik geen voorstander ben van brokken/geen brokken voer.
Het drinken en dus ook plassen is nu al aanzienlijk minder geworden, donderdag had hij helemaal niet geplast in de keuken en tot nu toe elke ochtend nog maar 1 keer ipv de keuken vol!
In zo’n korte tijd al een enorme vooruitgang voor deze vent dus!
Het is een ontzettende goedzak en houd erg van knuffelen.
Ik denk dat hij in zijn jongere jaren een prachtreu is geweest, hij heeft een prachtig ronde kop met kleine oren, en een hele stugge vacht!
Isa (Irisa) is op haar 9de gered uit de broodfok en momenteel 13 jaar.
Weegt momenteel 7 kilo.
Ze is een klein, wat onzeker teefje die wat tijd nodig heeft om je te vertrouwen, wat gezien haar historie volledig te begrijpen is!
Met haar grote ogen, schattige snoetje en wiebelstaartje is het een ontzettend aandoenlijk ding om te zien, ze is heel zachtaardig en lief.
We krijgen regelmatig de vraag of ze nog een puppy is!
Isa heeft een oude ‘blessure’ aan haar linkerachterpoot, de pees zou kapot zijn waardoor haar hak volledig naar binnen ‘knikt’ als ze loopt. Destijds is er gezegd dat Isa er geen hinder/pijn van zou hebben en toen besloten er niets aan te doen.
Ze houd niet van wandelen, doet snel haar behoefte als ze op het gras komt en blijft dan steeds staan. Door haar hurken gaan om te plassen kost haar ook zichtbaar moeite.
We ondervinden dus dat ze veel hinder heeft van haar ‘kapotte’ pootje.
In Januari willen we er een orthopeed naar laten kijken. Een brace is een mogelijke optie maar dit is een kostbaar iets.
De dierenarts constateerde een afwijking in haar ogen, haar linker oog heeft ze 2 reflectiepunten, alsof ze 2 pupillen heeft.
De dierenarts heeft dit nagezocht en mij het volgende gemaild:
“Waarschijnlijk is dit irisatrofie.
Dit is een chronisch vervalproces van de iris. Bij hoge uitzondering kan dit leiden tot glaucoom (verhoogde oogboldruk) of andere oogproblemen.
Er bestaat een primaire en een secundaire vorm. Bij de primaire vorm zie je crypten en gaten in het oppervlak ontstaan waardoor de fundusreflex is te zien (zoals jullie ook gezien hebben).
De sedundaire vorm kan als gevolg van eerder doorgemaakt trauma, iritis of glaucoom. Het irisweefsel vervalt oa als gevolg van druk en overrekking.
Ik denk dat we hier te maken hebben met de primaire vorm. Een therapie is onbekend, de prognose is goed.
Ik heb niet iets over erfelijkheid kunnen vinden.”
Haar rechteroog vertoond ook een oneffenheid in de iris.
Verder heeft ze evenals Bob een erg vies gebit, met aan de rechterkant een behoorlijke tandvleeswoekering. Dit verklaard ook haar moeite met eten.
Het advies was om deze weg te laten halen en haar gebit te laten reinigen, dit laten we dan ook zsm doen.
Gezien zijn leeftijd (narcose risico) laten we bij Bob zijn gebit zo zijn als hij is.
Voor beide was het wennen hier, ook voor onze eigen 2 dames, maar na een paar dagen hadden we al 4 paar platte oortjes (ipv eerst 2) ’s ochtends en bij thuiskomst, een prachtig gezicht!!!
Bob kan ook zo lekker gek doen als hij blij is om je te zien, echt lief :)
Isa trappeld dan met haar pootjes en likt je hand.
Ze houden beide erg van aandacht, aaitjes en knuffels, het zijn schatten en hier helemaal op hun plek!!!
Isa is verhuist naar haar nieuwe baasje Tim.
Ze doet het geweldig goed en zit super in haar vel!
Ariyek Maleygmyuts Bob
28-01-1998 / 22-04-2014
Zoon van Tsunami.
Dinsdagavond hebben wij afscheid genomen van onze grote knuffelbeer Bob.
Het ging niet meer... zijn zere pootjes hadden moeite hem te dragen en hij kon zijn plas niet meer ophouden..
Hij heeft zijn welverdiende rust gevonden.
Hij heeft een mooi plekje gekregen op de plek waar hij het liefste kwam en zijn 2de jeugd beleefde, in de wei.
07-04-2014
En dan is het tijd voor een update over ‘onze’ Oldtimers.
Geen bericht is goed bericht, vaak, maar vandaag even niet.
Het gaat de laatste tijd niet zo heel best met Bob. De ups and downs varieren steeds meer, met meer dieptepunten als voorheen.
Hij is ontzettend stijf en stram, ligt steeds meer in z’n mand voor zich uit te kijken en oogt dan wat depri.
Zijn hoogtepunt van de dag is als hij eten krijgt.
Sinds een aantal weken is hij ook weer begonnen met liters water zuipen per dag, met het gevolg dat hij ook weer steeds vaker in huis begint te plassen, ook als hij net uit is geweest.
Ook lijkt het of hij (ondanks goed en ruim voldoende voedsel) alleen maar afvalt in plaats van aankomt..
Qua gewicht zit hij nu op 12.6 kg, maar qua uiterlijk zul je hem dat niet geven. Hij ziet er slecht uit, al zeggen we het zelf.
Hij blijft ook maar ruien, er lijkt geen eind aan te komen terwijl onze dames en Isa allang klaar zijn.
We kijken het op dit moment van dag tot dag aan, en als het niet erger word, vinden we het prima, ouderdom komt met gebreken, wat hem vooral gelukkig maakt is eten, lekkere dingen schooieren en af een dikke knuffel krijgen, die behoeften kunnen we hem gelukkig ruimschoots geven en bieden… maar mocht het mentaal en fysiek (vooral plassen in huis) nog erger worden met Bobbejan, dan moeten we misschien de moeilijke spreekwoordelijke knoop door gaan hakken, hij heeft nu nog niet extreem veel pijn en dit willen we onze knuffelreus ook besparen.. We vragen ons soms ernstig af of het leven voor hem op dit moment nog ‘waardig’ te noemen is.
Met Isa gaat het lichamelijk erg goed, ze hersteld goed van haar sterilisatie, de wond geneest mooi en ze is erg alert, en kwiek. Ook is ze steeds vaker in de kamer te vinden bij ons en de rest van de honden.
De dagelijkse pijnstiller helpt haar enorm en af en toe loopt ze nu ook lekker een rondje park mee.
Mentaal blijft het echter voor haar moeilijk, haar grootste obstakel zijn Ichigo & Sachi, met name Ichigo.
We waren positief ingesteld en dachten dat het met de tijd voor zover mogelijk over zou gaan, maar ze is nu ruim 4 maanden bij ons en is reageert nogsteeds enorm gestressed als Ichigo uit enthousiasme haar probeert uit te dagen voor spel (snapt ze niet, nooit geleerd) en als Ichigo uit enthousiasme een blafje laat horen.
Ichigo is wat dat betreft een vocale hond die graag laat weten als ze ergens iets van vind of iets van je wilt, Isa is hier enorm bang van en staat dan naast ons te hijgen en te trillen.
Ook als Ichigo en Sachi spelen verstijfd ze, en durft dan buiten ook niet te plassen of te poepen.
Terwijl onze dames gewoon normaal honden (shiba) gedrag vertonen. Alleen heeft arme Isa dit nooit geleerd en ziet dit als beangstigend, terwijl ze dit nooit gericht naar haar doen maar gewoon hunzelf zijn.
We laten haar dus vaak ook apart uit, en met eten moeten we haar ook apart voeren (vaak zelfs uit de hand) omdat ze het niet durft als ze ziet dat de dames gewoon rondlopen.
We willen niet opgeven en we zijn erg gesteld op kleine Isa, maar vragen ons wel serieus af of Isa bij ons op de juiste plek is…wij denken dat ze er baat bij zal hebben als ze bij een baasje alleen is, zonder andere hondjes, iemand die zijn of haar volledige aandacht kan wijden aan haar, haar vertrouwen kan winnen en waar ze gerust haar gang kan gaan zonder van dat ‘jongvolk’ om haar heen.
Momenteel zijn wij in gesprek met een serieuze kandidaat, hij heeft haar inmiddels ook ontmoet, binnenkort als Isa volledig hersteld is gaat ze daar op proef, om te kijken hoe ze het daar vind.
Tim is een goede vriend van Mark & Rosita, waar Miyu, een dochter van Ichigo woont, Het is een rustige jongen die alleen woont en erg veel thuis is.
Hij wil erg graag hond en is verzot op de Shiba, en wil helemaal voor Isa gaan om haar een fantastische rest van haar leven te gaan geven.
17-02-2014
Afgelopen donderdag is Albertine met Isa naar de orthopeed in Oldenzaal (Michiel Van Zuijlen) geweest.
We zouden woensdag naar Arnhem gaan maar daar zijn we door een misverstand helaas voor niks heen gereden.
Michiel heeft haar een prachtig mooi 'gipspootje' aangemeten, deze is aan de achterkant opengeknipt zodat we 'm elke dag af kunnen doen. We zetten hem vast met klitteband, omdat ie goed strak moet zitten.
Hij is precies gevormd naar haar pootje in 'correcte' stand.
Dit voorkomt nu dat haar hak door kan buigen.
Een brace van Hodes was mooier geweest, maar 700 euro is erg veel geld...
Dus dit is een super oplossing.
Het wennen eraan gaat steeds beter, ze staat en stapt er goed op, alleen in draf hinkt ze liever, omdat ze het gek vind dat haar pootje niet mee buigt ;) Dit komt vanzelf, vanmiddag liep ze al een paar keer goed.
Omdat Isa tijdens de behandeling een roesje heeft gekregen, was dit het moment om ook eens naar haar tepeltjes te laten kijken, omdat ze zo raar van vorm zijn... al gauw bleek dat het arme meisje schijnzwanger is..... Ze geeft zelfs melk en bij 2 tepels komt pus uit...aan haar gedrag is verder niks te merken, ze verzamelt geen knuffels ed.
Ze moet dus loops zijn geweest voordat ze bij ons kwam op 1 december.
We zijn daarom direct begonnen met Galastop en vanmiddag is ze voor controle bij de dierenarts geweest of toch niet ook een antibioticakuur nodig is.
Omdat ze al pijnstillers krijgt met ontstekingsremmer, hoeft dat niet, maar we moeten haar goed in de gaten houden dat ze niet ziek wordt, want dat kan duiden op een baarmoederontsteking.
We vinden dit toch een erg groot risico dat het meisje nog loops word, en een schande dat ze toen ze gered werd uit de broodfok ze niet direct gesteriliseerd is, op dit moment overwegen we serieus om haar met een maandje (tussen 2 loopsheden in) te laten steriliseren.
Met gasnarcose moet dat goedkomen, de meest veilige manier.
Verder gaat het goed met Isa, ze wordt steeds aanhankelijker, vrolijker en voelt zich goed. Ze eet supergoed en is daarom ook al aangekomen! Ze weegt nu 8.4 kg (incl gipspootje :)
Bobje is op dit moment stabiel, de metacam helpt hem niet met zijn stijf en stramheid, ook is hij nog steeds wat duffig en traag...belangrijk is wel dat hij dus gelukkig geen pijn heeft!
Zijn prostaatklachten zijn op het vele plassen (buiten gelukkig) na wel weg op het moment, dus dat is mooi!
We zijn tevens overgestapt van Duck Therapie naar Tinlo Groentemix, na overleg met Tinlo over de samenstelling komt dit het dichtst bij de Duck Therapie in de buurt en heeft Bob ook lekker 'echt' vlees, ipv die droge Duck. Hij is er zelf iig erg blij mee en vreet als een enorme gespierde bouwvakker ;)
Ook zijn ontlasting is drastisch verminderd en verbetert nu hij ook granenvrij eet.
Foto's van het hele 'braceproces' van Isa staan op dit moment op de laptop, die zullen morgen volgen!!
05-02-2014
We zijn gister weer met Bob naar de DA geweest, daar zijn prostaatgerelateerde klachten weer aan het terugkomen zijn.
Af en toe schokken in de achterhand, zwakte in zijn poten, veel water drinken, veel plassen (nog niet in huis).
Wat ons destijds al is gezegd moeten we nu ook vanuit gaan; omdat de chemische castratie (niet meer) voldoende zijn werk doet, is Bob zijn prostaatvergroting niet goedaardig.
Ze kunnen een echo maken en met biopten/puncties dit vermoeden bevestigen, maar de vraag is of we hem daar nog mee willen plagen, de behandeling (symptoom/pijn bestrijding) veranderd hier niet mee.
Hij gaat nu elke dag metacam krijgen, dit zal hem ook helpen met zijn gewrichten en ouderdomsklachten, en dan is het afwachten hoe het verder met hem gaat en of zijn klachten niet verergeren.
We hopen dat hij hier goed van op zal knappen.
Hij is inmiddels een kilo aangekomen sinds het laatste weegmoment, en weegt nu 11.6 kg.
Met Isa gaat het gelukkig heel erg goed! De pijnstillers helpen haar goed en ze is supervrolijk en alert.
12 februari gaan we met haar naar Hodes Dierenorthopedie in Arnhem.
Ze is ook al een eind in de rui, bijna alle ondervacht is er al uit, en ziet er een stuk beter uit zo!
Vachtvernieuwing doet wonderen <3
Ze krijgen al een aantal weken iedere dag Primeval Gelatinaat over hun voer voor de gewrichten, en net als Ichigo en Sachi iedere dag zalmolie en zeewier voor de vacht.
19-01-2014
Bob wordt 28 januari alweer 16.
Zo getwijfeld als we de afgelopen tijd hebben over zijn gezond/fitheid, zo topfit is hij nu!
Gisteren heeft hij de hele dag buiten (los) gelopen op het omheinde erf van mijn schoonouders, thuisgekomen springt(!) ie uit de auto, Albertine kon m net uit de lucht vangen, en rent(!) ie in galop naar het veld naast huis om nog even te plassen.
Vervolgens liep hij tot onze grote verbazing uit zichzelf de trap op achter de meisjes aan.
Met een duwtje in de rug heeft hij zelf de eerste trap zelfstandig afgelegd.
Thuis is hij superalert en kijkt je zelfs recht aan.
Zo vrolijk hebben we hem nog nooit meegemaakt, hij is vast een superactieve hond geweest in zijn jongere jaren...
En dan denk je, hij komt vanochtend vast z'n mand niet uit van de pijn in z'n gewrichten, maar hop, daar stond ie alweer vrolijk te kwispelen!
Gekke vent, wat houden we van hem!
13-01-2014
We zijn met Isa naar de orthopeed geweest, het arme lieve meisje heeft niet alleen last van haar hak, maar ook haar beide knietjes zijn erg slecht, hiervoor krijgt ze nu elke dag een pijnstiller (Norocarp).
We merken al verschil, ze is veel vrolijker, en doet haar behoefte nu ook iets makkelijker, daar het door de hurken gaan haar eerst veel pijn deed. Met de pijnstilling kunnen we haar nu ondersteunen hierin.
12 Februari hebben we een afspraak bij Hodes Dierenorthopedie, eens kijken of ze haar een brace aan kunnen meten.
Ze weegt momenteel 7.4 kg.
30-12-2013
Een kleine update over Isa & Bob!!!
Zojuist naar de dierenarts geweest voor een check-up voor beide, Isa weegt inmiddels 7.4 en Bob 10.9, geen grote gewichtstoename maar het gaat de goede kant op!
Tevens is Bob's prostaat aanzienlijk verkleind, dat betekend dus dat de behandeling succesvol is!!!
Beide gaan dus 'gezond' het nieuwe jaar in :)
28 januari word Bob al 16, we hopen dat hij dit gaat halen.
Hij wordt steeds strammer in zijn achterhand en begint nu voor ook al te lopen of hij stokjes onder zijn lichaam heeft, dus het is afwachten.
Ook is hij er geestelijk af en toe niet meer zo goed bij.
Maar we zullen zien, die gekke vent blijft ons verbazen, zojuist nam hij een enorme sprong de stoeprand bij de dierenarts op!
Ook kreeg ik een groot compliment dat ze er zo fantastisch uitzagen in zo'n korte tijd!!!
Voor Isa haar pootje staat 13 januari een afspraak bij de orthopeed.
08-12-2013
Bob en Isa zijn alweer een week bij ons.
Hoog tijd voor een update dus!
We zijn maandag na een broodnodige was & borstelbeurt, met beide honden naar de dierenarts geweest.
Ze leken beide erg blij met hun schone vachtje!
Inmiddels zijn alle losse haren er bijna helemaal uit en zien ze er al stukken beter uit.
Bob & Isa stonden op c1000 dinerbrokken en zijn dus bij ons direct overgezet op vers vlees, ze mogen zeker wel een aantal kilo aankomen.
Ook hebben we ze direct ontwormd.
Bob is een stamboomreu, wordt in januari 16, is bijna doof en ziet slecht.
Weegt momenteel 10,3.
Hij heeft op zijn 13de een TIA gehad en heeft daardoor af en te wat moeite met de coördinatie in zijn achterhand, ook loopt hij constant rondjes en houd z’n kop iets scheef.
Zijn linkeroog traant constant, dit is nooit behandeld, zijn wij dus direct mee aan de slag gegaan en je ziet de traanstreep al aanzienlijk minder worden! Ook heb ik het idee dat het aan zijn vorige voer heeft gelegen (ze kregen c1000 dinerbrokken).
Daarnaast drinkt en plast hij heel veel, maandagmorgen was het dan ook een heus waterballet in de keuken. Ook zagen we dinsdag er wat druppels bloed bij.
Er is geconstateerd dat Bob een vergroot prostaat heeft, en een nierprobleem.
Door middel van het middel Ypozane (kuur van 7 dagen, werkt ongeveer 5 maanden door) hopen we dat zijn prostaat verkleind, gebeurd dit niet, kan er sprake zijn van een tumor.
Voor zijn nieren staat hij nu op speciaal voer, Duck Therapie (KVV), dit omdat ik geen voorstander ben van brokken/geen brokken voer.
Het drinken en dus ook plassen is nu al aanzienlijk minder geworden, donderdag had hij helemaal niet geplast in de keuken en tot nu toe elke ochtend nog maar 1 keer ipv de keuken vol!
In zo’n korte tijd al een enorme vooruitgang voor deze vent dus!
Het is een ontzettende goedzak en houd erg van knuffelen.
Ik denk dat hij in zijn jongere jaren een prachtreu is geweest, hij heeft een prachtig ronde kop met kleine oren, en een hele stugge vacht!
Isa (Irisa) is op haar 9de gered uit de broodfok en momenteel 13 jaar.
Weegt momenteel 7 kilo.
Ze is een klein, wat onzeker teefje die wat tijd nodig heeft om je te vertrouwen, wat gezien haar historie volledig te begrijpen is!
Met haar grote ogen, schattige snoetje en wiebelstaartje is het een ontzettend aandoenlijk ding om te zien, ze is heel zachtaardig en lief.
We krijgen regelmatig de vraag of ze nog een puppy is!
Isa heeft een oude ‘blessure’ aan haar linkerachterpoot, de pees zou kapot zijn waardoor haar hak volledig naar binnen ‘knikt’ als ze loopt. Destijds is er gezegd dat Isa er geen hinder/pijn van zou hebben en toen besloten er niets aan te doen.
Ze houd niet van wandelen, doet snel haar behoefte als ze op het gras komt en blijft dan steeds staan. Door haar hurken gaan om te plassen kost haar ook zichtbaar moeite.
We ondervinden dus dat ze veel hinder heeft van haar ‘kapotte’ pootje.
In Januari willen we er een orthopeed naar laten kijken. Een brace is een mogelijke optie maar dit is een kostbaar iets.
De dierenarts constateerde een afwijking in haar ogen, haar linker oog heeft ze 2 reflectiepunten, alsof ze 2 pupillen heeft.
De dierenarts heeft dit nagezocht en mij het volgende gemaild:
“Waarschijnlijk is dit irisatrofie.
Dit is een chronisch vervalproces van de iris. Bij hoge uitzondering kan dit leiden tot glaucoom (verhoogde oogboldruk) of andere oogproblemen.
Er bestaat een primaire en een secundaire vorm. Bij de primaire vorm zie je crypten en gaten in het oppervlak ontstaan waardoor de fundusreflex is te zien (zoals jullie ook gezien hebben).
De sedundaire vorm kan als gevolg van eerder doorgemaakt trauma, iritis of glaucoom. Het irisweefsel vervalt oa als gevolg van druk en overrekking.
Ik denk dat we hier te maken hebben met de primaire vorm. Een therapie is onbekend, de prognose is goed.
Ik heb niet iets over erfelijkheid kunnen vinden.”
Haar rechteroog vertoond ook een oneffenheid in de iris.
Verder heeft ze evenals Bob een erg vies gebit, met aan de rechterkant een behoorlijke tandvleeswoekering. Dit verklaard ook haar moeite met eten.
Het advies was om deze weg te laten halen en haar gebit te laten reinigen, dit laten we dan ook zsm doen.
Gezien zijn leeftijd (narcose risico) laten we bij Bob zijn gebit zo zijn als hij is.
Voor beide was het wennen hier, ook voor onze eigen 2 dames, maar na een paar dagen hadden we al 4 paar platte oortjes (ipv eerst 2) ’s ochtends en bij thuiskomst, een prachtig gezicht!!!
Bob kan ook zo lekker gek doen als hij blij is om je te zien, echt lief :)
Isa trappeld dan met haar pootjes en likt je hand.
Ze houden beide erg van aandacht, aaitjes en knuffels, het zijn schatten en hier helemaal op hun plek!!!